Niet voor watjes
Wanneer je mensen vraagt wat zij het leukste vinden aan fotografie krijg je antwoorden als lekker door de natuur struinen, spelen met licht of mensen spotten. Fotografie is vaak een mooi excuus om de natuur in te trekken of mensen op straat aan te spreken.
Wanneer je zo maar tegen iemand aan begint te praten is dat toch een beetje raar, maar met een camera om je nek is het geen enkel probleem. Toch is het ook als fotograaf best een stap die je moet overwinnen. Je wil dat de kijker het beeld ingezogen wordt en een telelens is dus uit den boze. Bovendien zijn de meeste straatfotografen niet op zoek naar geposeerde beelden, maar moeten de foto’s vooral spontaan lijken.
Waar liggen de grenzen en hoe dichtbij kun je eigenlijk gaan hierin?
© Martin Parr, pro.magnumphotos.com
Fotograaf Martin Parr is wel heel brutaal. Gewapend met camera en ringflitser stapt hij snel op iemand af en flitst midden in zijn gezicht. Het verbouwereerde slachtoffer krijgt even snel een glimlach van de overigens, zeer vriendelijk ogende, fotograaf en daar moet hij het mee doen. Het resultaat: zeer directe beelden die aan spontaniteit niets te wensen over laten.
Michael Engler
Ook Straatfotograaf Mark Cohen schroomt niet om voorbijgangers vliegensvlug zijn Leica onder de neus te douwen en wegwezen. Cohen komt er mee weg omdat hij al meer dan dertig jaar in dezelfde stad fotografeert. Iedereen daar kent hem inmiddels en mensen maken zich niet druk over die gekke fotograaf die daar iedere dag rondwandelt. In dit filmpje https://www.youtube.com/watch?v=6qcgEnC3bLY kun je zien hoe de fotograaf op straat zijn ‘slachtoffers’ belaagt.
© Eli Dijkers, interrupted dreams
De Nederlandse fotograaf Eli Dijkers heeft een heel andere benadering. Gewapend met een kleine Ricoh GR loopt hij rustig en duidelijk zichtbaar op de mensen af. Zijn slachtoffers zien hem al lang van tevoren aankomen.
Dat hij zo dichtbij komt dat hij binnen hun persoonlijke zone komt, hadden ze misschien niet verwacht, maar dan is de foto al gemaakt. Rustig loopt Eli verder. Zijn doelwit haalt de schouders op en vervolgt zijn weg.
© WassinkLundgren
Fotografenduo WassinkLundrgen maakte het zichzelf in hun project Empty bottles, over flessenrapers in Peking, wel heel gemakkelijk. Zij gingen op zoek naar een locatie met een mooie achtergrond. Stelden de camera op en zochten op hun gemak naar de juiste compositie.
Vervolgens plaatste zij een flesje daar waar zij hun onderwerp wilde hebben en vervolgens was het wachten op de juiste persoon die het flesje zou oprapen.
Er zijn dus verschillende manieren waarop je er mee weg kunt komen.
- Gooi je charmes in de strijd
- Zorg dat je geen bedreiging bent
- Ga rustig op je doel af en laat duidelijk zien dat je fotograaf bent
- Zoek je stek en wacht geduldig op je prooi.
Heb je nu niet zo’n innemend voorkomen en krijg je al knikkende knieën bij het idee, kun je altijd terugvallen op de oude beproefde hipshot methode. Hang je camera op je buik of heup en maak ongezien een foto.
Het vergt wat oefening om te weten wat er in beeld komt. In het begin kun je verzamel je een flinke collectie eekhoorn foto’s (net weg…), maar wanneer je gebruik maakt van een vaste lens, leer je al snel hoe je je camera onopvallend kunt richten.
Reacties