Kippenvel!
Ietwat aarzelend schuifel ik met het publiek door de grote zaal in de Kunsthal. Ik werp een eerste voorzichtige blik in de richting van de kunstwerken. Een beetje beschaamd kijk ik opzij. Hoe reageert mijn buurman hierop? Als snel slaat de gêne om in fascinatie. Fascinatie voor de wonderlijk realistische kunstwerken van het naakte lichaam. Steeds dichterbij, tot ik met mijn neus op de sculpturen sta. Ieder pukkeltje, rimpeltje, plooitje en adertje is zichtbaar. Nog dichterbij ontdek ik zelfs het kippenvel op de huid van het model.
Het voelt raar om van zo dichtbij een ander naakt lichaam te bestuderen, zeker wanneer dat zo reëel is dat je soms verwacht dat de sculpturen zullen bewegen. Net als in het werkelijke leven zijn ook de sculpturen allemaal anders van geslacht, huidskleur en leeftijd. Vooral dat laatste is boeiend. In een tijdperk waarin schoonheidsidealen mensen aanzetten tot allerlei cosmetische ingrepen raakt juist het ouder wordende lichaam met al zijn imperfecties. Ik ben niet de enige, bij een beeld waarin een oude man en vrouw intiem verstrengeld zijn, hoor ik een jonge man verzuchten: echte liefde. Echt eerlijk naakt waarin jong en oud gelijk zijn.
© Sam Jinks, Untitled (Kneeling Woman)
Fotograaf Leon Schröder toont het eerlijke naakt
Ook fotograaf Leon Schröder toont het eerlijke naakt. Voor zijn project Naked Rotterdam fotografeerde hij 165 Rotterdammers met en zonder kleren. De fotograaf koos voor Rotterdam vanwege de no-nonsens mentaliteit van de Rotterdammer. Dit no-nonsens principe zie je ook terug in de foto’s. De Rotterdammers zijn ten voeten uit gefotografeerd tegen een egaal grijze achtergrond. Links een foto met kleren, rechts een foto zonder. Het project gaat over identiteit, over echtheid over wie wij zijn en hoe we ons naar andere toe presenteren.
© Leon Schröder, Naked Rotterdam
Geïnspireerd door visueel kunstenaar Greg Friedler
Op zijn beurt is Schröder geïnspireerd door visueel kunstenaar Greg Friedler (1970 – 2015) die vier verschillende boeken publiceerde over zoals hij het noemde ‘echte mensen’, ontdaan van de buitenste laklaag. Kleding bepaalt voor een groot deel de identiteit van een persoon.
Wat blijft erover wanneer de kleren uit zijn? Waarin verschilt de naakte zakenman van het motorbendelid of de accountant van bloemenverkoopster? Wat mij opvalt is het verschil in houding van de geportretteerden. Juiste naakt stralen alle geportretteerden trots uit. Waar ze met kleding aan soms hun schouders wat laten hangen, staan ze in hun naakte alter beeld fier rechtop. Ook de bezoeker van de tentoonstelling ging met rechte schouders de deur uit. Gerustgesteld, niet iedereen heeft dat perfecte lichaam zoals de reclame ons graag wil doen geloven.
Het bij het project verschenen boek Naked Rotterdam is te bestellen op www.nakedrotterdam.nl
Fotograaf Mischa Keijser gaat met zijn serie Life & Death nog een stapje verder.
De serie vormt een uitlaatklep waarin de fotograaf zijn frustratie en boosheid op het stockfoto systeem uit. Met zelfgemaakte kartonnen gebouwen, half geklede mannen in pak met kartonnen peniskokers vormt Keijser zijn mening over identiteit. “In de wereld van de stockfotografie is alles volledig onder controle, maar er is geen enkele persoonlijkheid.
Al die zakenmannen moeten voldoen aan de norm, maar zonder dat pak, in d’r blootje, zijn ze ook maar gewoon een mens zoals iedereen. Het probleem is dat er heel veel aap onder zo’n pak zit. Uiteindelijk zijn we allemaal maar dieren vol met driften en frustraties en ook positieve dingen. Om dat de hele dag te onderdrukken en in zo’n pak op kantoor te zitten, valt niet mee”, legt de fotograaf uit. Ondanks de kritische ondertoon zijn de foto’s humoristisch. Ook hier wordt weer aangetoond dat zonder kleren iedereen gelijk is en we met zijn allen een schoonheidsideaal nastreven dat vaak ver naast de waarheid ligt.
Deze drie kunstenaars geven met hun werk een tegenstem aan de steeds groter wordende censuur op social media en het steeds preutser worden van de samenleving. Zij laten de wereld opnieuw kennismaken met het eerlijke naakt waarin iedereen gelijk is.
© Mischa Keijser, Optimism Rotterdam 2015
Reacties