Hoe vind je een geschikte cameratas?

Net als met statieven, verslijten fotografen vaak verschillende tassen voordat ze hun ideale cameratas gevonden hebben. Ook ik heb onlangs een nieuwe aangeschaft. De zoveelste al weer inmiddels. Hoe vind je nou een cameratas die voor jou prettig draagt en waar al jouw apparatuur in kan? Ik geef je in dit blog een aantal tips.

Vorig jaar ben ik overgestapt van een Canon spiegelreflexcamera naar een Sony systeemcamera. Die camera’s verschilden in grootte en gewicht en ik wist dus al dat ik waarschijnlijk bij een andere tas uit ging komen. Omdat ik bij mijn nieuwe Sony camera nog maar één lens (en twee flitsers) heb, heb ik ook al minder gear mee te nemen elke keer. Die grote lompe rugzak van Case Logic die ik ooit bij een Zoom abonnement cadeau gekregen had, was dus een beetje overdone. Er past veel in, maar qua dragcomfort en formaat is deze rugzak nooit favoriet geweest bij mij. Naar een opdracht nam ik hem eigenlijk altijd wel mee, omdat de hoeveelheid spullen die erin kon dan belangrijker was dan het draagcomfort. Hij lag dan meestal toch meer in het gras dan dat hij op mijn rug hing. Maar voor een dagje weg met mijn gezin is dat een ander verhaal.

Naast die lompe rugzak had ik nog een klein Case Logic tasje voor over mijn schouder. Daar paste – met een beetje proppen – mijn camera + lens en de losse flitser in. Maar mijn draagriem paste er dan al niet fatsoenlijk meer bij. Schoudertassen zijn voor mij sowieso niet favoriet, omdat het gewicht altijd over één schouder hangt. Meestal heb ik na een half uur dan al pijn aan die spier die over je schouder loopt.

In het verleden heb ik nog een aantal verschillende tassen versleten. Een slingbag (verkocht toen mijn canon camera + met vier extra lenzen er niet meer in pasten) en een schoudertas met los camera-compartiment, die wat extra ruimte had voor spullen anders dan camera-apparatuur. Ik wist dus vooral wat ik níet wilde. Maar wat dan wel? Stap voor stap ben ik gaan kijken wat geschikt voor mij was.

1. Wordt het een rugzak, schoudertas, slingbag of toch iets anders?

Een schoudertas kon ik direct afstrepen. Slingbags hangen vaak ook over één schouder, maar hebben soms ook nog wel een heupriem aan de onderzijde, waardoor het gewicht toch heel anders verdeeld wordt. Dus dat was eventueel een optie. Het voordeel van een slingbag is dat je deze om je lichaam kunt draaien en zo heb je dan heel snel je camera paraat als je hem weer nodig hebt. Dat sprak me wel aan.

Bij mijn zoektocht kwam ik er echter achter dat er maar weinig verschillende slingbags zijn die ook zo’n heupriem hebben. En bij alleen een schouderband was ik bang dat ik toch nog te veel gewicht op één kant van mijn lijf zou hebben. Zeker aangezien een slingbag heel vaak óf rechts óf links hangt, maar qua draagvorm niet gemakkelijk van schouder gewisseld kan worden. Daardoor besloot ik dat deze toch ook zou afvallen.

Een rugzak dan maar? Ik had mijn twijfels. Want deze hangt altijd op je rug. Je hebt je camera dus niet snel paraat als je hem eerst nog uit je tas moet halen. En verder voel ik mezelf altijd vrij snel beperkt in mijn bewegingen als mij hele rug vol hangt. Maar toch leek dit de beste optie. Want een ander model tas dat aan al mijn eisen voldeed, vond ik ook niet.

Een rugzak leek voor mij de beste keuze.

2. Eerst maar eens kijken wat er allemaal in moet!

Qua apparatuur valt het op dit moment dus nogal mee. Ik fotografeer heel vaak bij daglicht. Dus dan hoef ik alleen mijn camera en één objectief mee te nemen. Ik heb een Sony A7III met de Tamron 28-75mm f/2.8 dus deze zijn vrij compact en ook niet heel zwaar. Ik wilde wel de mogelijkheid om ook mijn beide flitsers + triggerset (en accessoires zoals kleine lichtvormers en kleurgels) mee te kunnen nemen in de tas voor als ik wel wat extra licht nodig zou hebben. En ik overweeg om nog een tweetal prime-lenzen (op termijn) aan te gaan schaffen. Daar kwam de twijfel. Moet ik daar nu al rekening mee houden, of toch niet?

Wat ik ook belangrijk vind, is dat ik ook ruimte heb voor andere spullen, in mijn cameratas. Als ik een dagje wegga met mijn gezin, vind ik één tas meenemen wel genoeg. Ik wil dan niet ook nog een handtas nodig hebben voor mijn portemonnee, telefoon en iets te eten bijvoorbeeld. Dus al snel besloot ik: het moet een cameratas worden met twee compartimenten. Eén gedeelte met een goede bescherming voor de camera en één gedeelte waar ik losse spullen in kwijt kan. Met die eis vielen er ineens al een heleboel tassen af.

3. Vraag anderen (met dezelfde soort camera) eens welke tas hen goed bevalt

Maar zie online door alle bomen het bos maar eens te vinden. Het is een wirwar van mogelijkheden en ik liep een beetje verloren. Dus deed ik een oproepje in een facebookgroep met gebruikers van dezelfde camera met de vraag welke tassen andere mensen gebruikten? En hoe die hen bevielen. Natuurlijk is er niets zo persoonlijk als een tas. Maar zo kwam ik wel een paar interessante modellen tegen, die ik eerder nog niet in het vizier had. Een daarvan was de Lowepro Flipside Trek serie die er in verschillende formaten is.

Het is een rugzak die gewoon twee draagbanden heeft, over elke schouder een. En ook nog een heupband voor een goede verdeling van het gewicht. Hij heeft twee compartimenten. Onderin kan de camera met een aantal lenzen (afhankelijke van het model hoeveel erin past) en bovenin is een flink vak met ruimte voor losse spullen. Aan de zijkanten zijn netjes voor drinkflessen of een statief. En ook aan de voorzijde zitten nog riempjes om een statief te bevestigen. En hoewel het een normaal rugzakmodel is, heeft hij toch een voordeel van het snel paraat hebben van je camera. Het is geen sling-bag, maar hij kan met de heupband om je middel gedraaid worden, zodat de tas aan de voorzijde plat komt te hangen. Daar zit een rits naar je cameravak en zo kun je, met de tas voor je als een soort tafeltje, de camera gemakkelijk pakken of een objectief verwisselen.

4. Ga passen en probeer de tas op je lijf!

Oke, dus ik had een tas op het oog, ik twijfelde alleen nog voor welk formaat ik moest kiezen. Verder voldeed de tas aan al mijn eisen en hij leek me ook fijn in gebruik. Maar dat laatste moet je dus eerst even gaan voelen. Persoonlijk zou ik een tas niet zo snel via internet kopen, omdat je het dan niet kunt proberen. Dus ik besloot naar de winkel te gaan om de tassen in het echt te kunnen bekijken. Daar zou ik dan beslissen of ik het grote of kleine model moest kiezen. En dat was heel verstandig want die keuze was heel snel gemaakt. Het grote model bleek namelijk te lang voor mijn rug en paste daardoor niet goed bij mij. Zo werd het de Lowepro Flipside Trek 250. Een compacte tas met ruimte voor mijn camera, mijn objectief, een flitser en dan nog een stukje ruimte over voor een compacte tweede lens. Hierbij heb ik altijd nog de mogelijkheid om in het standaard compartiment een extra flitser of lens mee te nemen in een lenspouch. Ik heb nu een compacte tas die gemakkelijk mee te nemen is en een hoog draagcomfort heeft om er de hele dag mee te lopen, maar waar toch alles goed in past en beschermd zit. Daarnaast heb ik natuurlijk ook nog die grote rugzak waar meer in kan, als ik eens naar een fotoshoot moet waar ik meer apparatuur bij me wil hebben. Maar voor de dagjes weg met mijn gezin is dit mijn ideale reismaatje. Voor nu. Want wie weet hoe de vlag er over een jaar weer bij hangt, haha!

Oke, dus dat is de juiste tas voor mij. Maar voor jou kan er natuurlijk een heel ander model uit komen dat geschikt is. Even op een rijtje.

1. Wat voor camera heb je? En hoeveel objectieven/flitsers en andere accessoires wil je mee kunnen nemen?

2. Wandel je veel? Heb je de tas vaak voor lange tijd om?

De Lowepro Flipside Trek 250 bleek de juiste keuze voor mij.


Voor en nadelen per tassoort

Schoudertas

Voordelen:

– Hij hangt niet op je rug, dus je camera sneller paraat en je hebt zicht op je tas.
– Je hebt ze in verschillende formaten dus er past vaak best veel in. Zeker meer dan in een snuittas bijvoorbeeld.
– De tas biedt goede bescherming voor je camera.

Nadelen:

– Het gewicht hangt op één schouder en dat kan behoorlijk zwaar worden als je hem veel om hebt hangen.
– Een schoudertas heeft vaak geen plek voor een statief.
– Als je veel door je knieën gaat met fotograferen, kan hij in de weg hangen.

Een schoudertas.

Rugzak

Voordelen:

– Biedt goede bescherming aan je camera.
– Er kan veel in (afhankelijk van het formaat dat je kiest).
– Het gewicht wordt bij een goede rugzak goed verdeeld over beide schouders en je heupen.
– Hij hangt stevig en stabiel, ook als je door je knieën gaat.
– Vaak voldoende ruimte om je statief ook goed mee te kunnen nemen.

Nadelen:
– Veel rugzakken zijn vrij fors.
– Een rugzak moet echt passen. Is de rugzak te lang voor je rug dan is er geen draagcomfort.
– De camera hangt op je rug, dus niet zo goed in het zicht. Dat kan op toeristische plekken bijvoorbeeld een risico zijn. Ook heb je dan vaak je camera wat minder snel paraat.
– Als je ergens gebukt onderdoor moet lopen kan je tas wel eens in de weg hangen.
– Het kan flink gaan zweten op warme dagen.

Slingbag

Voordelen:

– Je camera is snel paraat en je kunt gemakkelijk objectieven wisselen.
– Goede bescherming van je camera.
– Er is voldoende ruimte in je tas om je camera en objectieven of flitsers mee te nemen.
– Veel bewegingsvrijheid.
– Ruimte voor een statief.

Nadelen:

– Het meeste gewicht hangt vaak toch nog steeds op één schouder en je kunt ook niet gemakkelijk wisselen van schouder gedurende de dag.
– Redelijk groot om mee te nemen, kan dus nog wel eens in de weg hangen.
– Je draagt je camera op je rug en niet in het zicht. Een risico op toeristische plekken bijvoorbeeld.
– Het kan flink gaan zweten op warme dagen.

Een slingtas

Koffer of trolley

Voordelen:
– Zeer goede bescherming van je camera. Vaak gemaakt van hard materiaal aan de buitenzijde met heel veel foam aan de binnenkant. Dus zit je camera nog beter beschermd dan in een cameratas.
– Je kunt er vaak heel veel apparatuur in kwijt.

Nadelen:

– Het zijn grote, lompe dingen om mee te nemen. Je bent er dus totaal niet flexibel mee en boet in, in je bewegingsvrijheid in de natuur of op drukke plekken.
– Op toeristische plekken is het ook een risico omdat je hem los meesleept kan hij vrij gemakkelijk gestolen worden (of even aan je aandacht ontsnappen).

Een hardcase koffer.

Andere blogs

Reacties

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *