Architectuurfotografie Het nieuwe hoogstandje van Antwerpen!

Architectuurfotografie

Als je mij vraagt wat dè architectuurstad van Nederland is roep ik spontaan Rotterdam! En dan bedoel ik vooral de Kop van Zuid met een verzameling iconische gebouwen waar je als fotograaf helemaal los kunt gaan. En hoe zit dat dan met onze Belgische zuiderburen? Brussel heeft ‘n schitterend historisch centrum maar Antwerpen steelt toch wel de show met architectonische hoogstandjes zoals het MAS Museum, het (inmiddels wereldberoemde) Port House (Zaha Hadid) en de Parkbrug.

De Parkbrug (voor fietsers en voetgangers) verbindt Park Spoor Noord met het Eilandje, op dit moment het meest trendy stadsdeel van Antwerpen. De enorme metalen kolos heeft een overspanning van maar liefst 67m en valt op door zijn vorm met ovale doorkijkgaten en is een droom om te fotograferen. Tot nu moesten fietsers dan weer afdalen met ‘n steile trap of lift (die meestal defect is) maar Antwerpen heeft nu dan toch iets beters geregeld: Men heeft een fietshelling geplaatst.

Het is een lusvormig ontwerp van 140m lengte met een frisse witte staalstructuur. Je begrijpt het al, de fietshelling is een alternatief voor de lift en trap (die overigens beiden behouden blijven). Toen ik onlangs foto’s zag van de fietshelling had ik meteen zoiets van: daar moet ik wel rap bij zijn voordat verloedering toeslaat met graffiti, zwerfvuil, graspollen en peuken (wat je dan weer moet verwijderen in Photoshop). En mijn timing kon niet beter want het stond er echt spic en span bij!

Zeker wanneer je de eerste keer op zo’n locatie gaat fotograferen moet je ruimschoots tijd nemen voor locatie scouting. Dus voorafgaand aan de shoot, die ik wilde starten bij twilight, heb ik mijn ogen goed de kost gegeven om er de beste invalshoeken te vinden. Ik ben bovenaan bij de Parkbrug begonnen en via de lus naar beneden gewandeld en dat zag er toch minder spectaculair uit dan ik had gehoopt. Dat was bij daglicht en dan oogt het anders dan tijdens het blauwe halfuurtje.

Toch bekroop me een milde teleurstelling omdat ik er niet enthousiast van werd en besloot dan maar te wachten tot het schemer zou invallen en dan vanaf de grond beginnen met fotograferen. Wat al vast stond was de lenskeuze: Canon TS-E 17 f/4L of TS-E 24 f/3,5L MKII. Na mijn eerste visuele observatie kon ik niet helemaal vaststellen of de 24 TS-E wel voldoende beeldhoek zou hebben, simpelweg omdat ik nog niet vertrouwd genoeg was met deze totaal nieuwe omgeving.

En wat denk je!? Vanaf het eerste shot is de TS-E 17 f/4L niet meer van de Canon 5DsR geweest! Ik heb het nog niet meegemaakt dat ik een volledige architectuur shoot heb gedaan met deze extreme tilt-shift groothoeklens! Het is werkelijk een feest om ermee te werken want in tegenstelling tot de TS-E 24 f/3.5L MKII is het manueel scherpstellen echt een peulenschil. En dan heb ik het nog niet gehad over scherpte, microcontrast en kleurweergave, dat is echt out of this world!

Vanaf het eerste shot bij schemer rond 19.25 uur kwam ik in de juiste flow en heb ik tot 21.00 uur de ene na de andere topper geschoten. Inderdaad, fotografie kan magisch zijn! En dat terwijl ik een uur vooraf er nog een zwaar hoofd in had omdat ik maar geen opzienbarende invalshoeken kon vinden. Nou, dat heb ik wel eens anders meegemaakt! Ook de editing, een dag erna, was echt een feest alhoewel dit genre foto’s enorm veel tijd kost om ze echt snaar- en snaarstrak te krijgen.

Gelukkig heb ik dus geen tijd hoeven te verdoen met allerlei graffiti, zwerfvuil, peuken en graspollen weg te shoppen. Daarom, hou dit in gedachten!: zodra je lucht krijgt van een nieuw interessant gebouw, plan dan zo snel mogelijk een shoot zodat alles nog fris oogt. Op korte termijn ga ik geheid nog een keer terug want ik ben nog niet klaar met dit Antwerps hoogstandje. Hopelijk loopt het dan net zo op rolletjes als de eerste ronde maar gezien het onderwerp komt dat wel goed.

Het heeft deze keer in ieder geval een amusante portfolio opgeleverd die ik jullie niet wil onthouden. De beste shots staan in deze blog.